اینجرا، اتیوپی
سطح اسفنجی اینجرا را کهکشانی از حباب تشکیل می‌دهد که این نان را ابزار مناسبی برای خوردن خورشت‌ها و سوپ‌های متنوع این کشور می‌کند. این نان که در کشور‌های همسایه شامل اریتره و سومالی نیز طرفداران زیادی دارد، هم به‌منزله غذای اصلی استفاده میشود و هم به‌منزله ابزاری برای صرف غذای اصلی که به کمک آن غذا را از بشقاب‌ها بر می‌دارند و در دهان می‌گذارند.
این نان از نوعی غله سنتی و بسیار مغذی به نام تِف درست میشود و طعمی ترش‌مزه دارد. طعم ترش نان نتیجه فرایند تخمیر است؛ به این ترتیب که خمیر تازه با نان‌های قدیمی مخلوط میشود و برای چند روز دست‌نخورده می‌ماند تا رایحه و طعم قوی‌تری پیدا کند.
باگت، فرانسه
شاید فرانسوی‌ها خوردن حین راه رفتن را کاری بد بدانند، اما یک استنثای غیررسمی وجود دارد و آن خوردن یک باگتِ تنوری و ترد است. شما اجازه دارید در‌حالی که در خیابان قدم می‌زنید نان خود را هم با نیشگون بکنید و در دهانتان بگذارید؛ البته به این دلیل که باگت نقش بسیار شایان افتخاری در فرهنگ فرانسه دارد. اما مانند بسیاری از سنت‌های بزرگ دیگر، باگت هم اختراعی به نسبت جدید است.
برطبق مورخ غذای پاریس، جیم شوالیر، نان‌های دراز و باریکی که شبیه باگت‌های امروزی هستند در قرن ۱۹ بسیار معروف شدند و نخستین اشاره رسمی به این نان‌ها در فهرست قیمت سال ۱۹۲۰ است (البته رئیس‌جمهور مکرون معتقد است باگت استحقاق قرار گرفتن در میراث معنوی یونسکو را دارد).
خاچاپوری، گرجستان
خاچاپوری محبوب‌ترین نان گرجستان است که با دو نوع پنیر (ایمرلوی و سولگونی) طعم هیجان‌انگیزتری پیدا می‌کند. این نان تختِ ترش و شور با خمیرترشِ نرمی درست میشود که به شکل قایق یا گهواره درمی‌آید؛ سپس با مقدار سخاوتمندانه‌ای از تخم‌مرغ و پنیر پر میشود. شکلِ کشیدۀ نان تفاوت بین بافت بیرونی و درونی نان را به بالاترین میزان افزایش می‌دهد؛ به‌نحوی که درون نان بسیار نرم است و بیرون آن ترد و قهوه‌ای. این نان یکی از غذا‌های ملی گرجستان است که در سال ۲۰۱۹ در فهرست میراث معنوی یونسکو ثبت شد.
پامپیرنیکل، آلمان
آرد خالصِ چاودار با سایه ماهوگانی به این نان که نماد شمال آلمان است، ارزشی بی‌بدیل می‌بخشد. شکل‌های قدیمی این نان در فر‌های گرم و با بخار به مدت ۲۴ ساعت پخته می‌شدند. این شیوه طبخ شیوه‌ای نامعمول است که کمک می‌کند شکرِ موجود در آرد چاودار یک شیرینی کاملاً طبیعی به عمق آرد آن بدهد. پامپرنیکل صد‌ها سال در منطقه وستفالیا بسیار خاص بود و حتی یک نانوایی خانوادگی در شهر سوئت همان دستورِ پختی را برای درست‌کردن نان استفاده می‌کند که در سال ۱۵۷۰ استفاده می‌شد.
پای پائو، هنگ‌کنگ
نانوایان هنگ‌کنگی در درست‌کردن نان‌هایی که به‌طرز باورنکردنی نرم و لطیف هستند و طی آن نان گندم به شیرینی‌های بالشتکی تبدیل میشود، گوی سبقت را از هم ربوده‌اند. پای بائو را به شیوه‌ای خاص با نام تَنگژونگ می‌پزند. نانوایان در حین اضافه کردن خمیر گندم، آرد پخته و آب را به سایر مواد لازم اضافه می‌کنند این تغییر جزئی تأثیر زیادی در بافت نان می‌گذارد. نتیجه؟ یک قرصِ نان بسیار نرم با طعمی شیری است که نرمی آن برای روز‌ها باقی می‌ماند و میان‌وعده‌ای در دسترس است.
داکت روبریس، ایسلند
حرارت زمین‌گرمایی که از چشمه‌های آب داغ و چشمه‌های آب معدنی و منافذ بخار خارج می‌شوند به صورت طبیعی فر‌هایی برای طبخ این نانِ چاودار در ایسلند بوده‌اند. خمیرمایه از آرد تیره چاودار درست میشود و قبل از اینکه در زمین، نزدیک چشمه‌های آب گرم و حرارت زمین‌گرمایی دفن شود، در یک دیگ فی دربسته گذاشته میشود. برای پختن این نان به شیوه سنتی ۲۴ ساعت زمان لازم است. این شیوه‌ای خلاقانه از استفاده از منابع طبیعی انفجاری است.
پاراتا، هند
این نان مسطح با خلل و فرجی که روی سطحش دارد یک نان با آرد کامل گندم است که خالی یا با مواد مزه‌دار مصرف میشود. خمیرمایه را لایه‌لایه با کره و مواد مغذی دیگر پر می‌کنند. روش پخت این نان شبیه روشی است که برای طبخ نان کروسان یا شیرینی پفکی استفاده میشود. نان گندم صد‌ها سال در هند پخته می‌شده و انواع مختلفی از آن در کتاب‌های سانسکریت که اولین نسخه‌های کتاب آشپزی در قرن ۱۲ام بوده‌اند اشاره شده است.
راتی گامبانگ، اندونزی
این نان از آرد گندم درست میشود. قند درخت نخل و دارچین به راتی گامبانگ عطر و مزه‌ای منحصر‌به‌فرد می‌دهند. دستور تهیه آن به دوران استعمار برمی‌گردد و از این حیث دستور پخت غذا‌های اندونزی آمیزه‌ای از مزه‌های محلی و مواد هلندی است. در این نان انواعی از پنیر شامل گودا استفاده میشود.
سنگگ، ایران
دو نانوا باید برای پختن این نان مسطح ایرانی که مستقیماً روی بستری از سنگ‌های داغ پخته میشود، با هم همکاری کنند. سطح داغ سنگ‌ها باعث میشود روی خمیر گندم تاول‌های طلایی ایجاد شود؛ که به نان سنگگ تردی خاصی می‌بخشد. اگر آنقدر خوش‌شانس بودید که یک سنگگ داغ از تنور درآمده را بخورید، حتماً تمایز بهشتی بین سطح ترد و برشته و داخل نرم آن را احساس خواهید کرد. هم می‌توانید نان را خالی مصرف کنید و هم می‌توانید به سبک صبحانه ایرانی، یعنی با پیچاندن نان به دور پنیر شور و مقداری سبزه معطر و تازه، آن را میل کنید.
نانِ سودا (جوش شیرین)، ایرلند
برای اینکه کلی نان داشته باشید نیازی به خمیرترش ندارید. تخمیر شیمیایی می‌تواند هوا را به موادِ اولیه اسیدی و لازم اضافه کند. این روش پخت در سال‌های قحطی سیب‌زمینی در ایرلند رایج شد و از آن زمان استفاده میشود. وقتی سیب‌زمینی دیگر پاسخگوی رفع گرسنگی نبود، ایرلندی‌های فقیر شروع کردند به ترکیب آرد گندم الک‌شده، شیرِ ترش و جوشِ شیرین. این روز‌ها نان‌های متراکم که حاوی جوشِ شیرین هستند، یادآور دوران گذشته برای ایرلندی‌ها هستند که با کره نمک‌زده ایرلندی جفت خوشمزه‌ای را می‌سازند.
چالا، یهودیان
چالا یک نانِ بالشتی و شبیه موی بافته شده نیست، به‌طور سنتی، چالا هر نوع نانی است که در مراسم یهودیان استفاده میشود. این نان جنبه مذهبی دارد و شکل بافته آن نیز اشاره به ۱۲ تپه در بیت المقدس دارد.
چیاباتا، ایتالیا
این نانِ معروفِ ایتالیایی در دهه ۱۹۸۰ معرفی شد. در سال ۱۹۸۲، یک نانوای ایتالیایی به نام آرنالدو کاوالاری این نانِ بسیار جویدنی را در دفاع از نان‌هایی که به سبک باگت تولید می‌شدند، تولید کرد.
نانِ بامی، جامائیکا
کیکِ کاساوا که در ماهیتابه سرخ میشود غذایی لذیذ در جاماییکاست و با نانِ بامی و غذا‌های دریایی این منطقه جفت خوبی میشود. فرایند سنتی تولید نان بامی با سم‌زدایی از کاساوا شروع میشود که حاوی سیانور است. دستور پخت این نان ریشه در سنت‌های حامائیکایی دارد. قبلااز ورود اروپاییان به جامائیکا، کاساوا غذای اصلی در آمریکای جنوبی و منطقه کارائیب بود.
کاره پان، ژاپن
کاره پان یا نانِ کاری قبل از آنکه در ماهیتابه در روغن داغ سرخ شود، در خرده نان غلتانده میشود تا خمیر نان رویه‌ای ترد پیدا کند و درون نان تا آنجا که میشود نرم و سسی باشد. کاره پان به قدری نان محبوبی است که حتی یک ابرقهرمان مبارز در ژاپن به نام او وجود دارد. این ابرقهرمان با شلیک نان‌های داغِ کاری با دشمنانش مبارزه می‌کند.
تابون، اردن
با دنبال کردن عطر نان در خیابان‌های عمان به غرفه‌های خیابانی نانوا‌هایی هدایت می‌شوید که مشغول پختن این نانِ پهن روی بخار هستند. این نان از آرد گندم تهیه میشود و بوی دودی دارد.
راتی کانای، مای
این نان احتمالاً با ورود مهاجران هندی به مای به این کشور وارد شده، اما مای پختِ آن را به شیوه خود انجام می‌دهد. این نان طعم کره‌ای دارد و با موز رسیده و تخم مرغ سرخ‌شده بسیار خوشمزه است.
راهنمای پخت چند شیرینی خانگی بدون فر
نان ,میشود ,یک ,نانِ ,استفاده ,آرد ,این نان ,است که ,که در ,میشود و ,استفاده میشود ,میراث معنوی یونسکو
درباره این سایت